ჩემი ცხოვრების სევდიანი სტატისტიკა: „სულ მეკიდა რა მოვიდოდა, იმიტომ რომ ძლივს ის მოვიდა, ვინც მინდოდა“  

ჩემი ცხოვრების სევდიანი სტატისტიკა: დაბადებიდან 2 წლამდე იყო - დაიძინე თორემ გუდიანი კაცი მოვა;
2-დან 5-მდე: თეფში მოასუფთავე თორემ უშნო ქმარი მოვა და წაგიყვანს;
5-დან 15-მდე: ორიანი არ მიიღო, თორემ სკოლაში დედაშენი მოვა და მერე უტატატატაააა;
15-დან 18-მდე: ხმადაბლა იმღერეთ და ნუ ხმაურობთ, თორემ პოლიცია მოვა;
18-დან 23-მდე: პრინცი მოვა;
23-დან 28-მდე: შუქი მოვა!  
28-დან 40-მდე: ბედნიერება მოვა;
40-დან 45-მდე: ყაზარმული მოვა! ბრძანება მოვა!
45-დან 50-მდე: სულ მეკიდა რა მოვიდოდა, იმიტომ რომ ძლივს ის მოვიდა, ვინც მინდოდა  

ნუ შიგადაშიგ სულ იყო:

ახლა ზვიადი მოვა თეთრი ცხენით;
ინკასატორი მოვა;
"მოვა მაიიისიიი შენ კი აღააარ დამელოდეეებიი"
ქვითარი მოვა;
"თუ სიბერე მოვაა"
გუგავა მოვა;
- ცოტაც მოითმინეთ და დესერტიც მოვა;
კომისია მოვა;
თოვლი მოვა;
ჩვენი დროც მოვა;
და
როგორც ვატყობ, 51-დან ვინემ არ გარდავიცვლები...
უფრო ზუსტად კი, 2012-დან დღემდე და აწ და მარადის სულ იქნება აწი:
- ამათ მიეცი ხმა თორემ მიშა მოვა!!!
გიგა მოვა! ბაჩო მოვა! ვანო მოვა.!.. აწი უკვე: გახარია მოვა! 

და ბოლოს,როცა უკვე მეგონა რომ წყნარი სიბერე მოვიდა, ამის ნაცვლად დაიწყო ახალი:
მესამე ტალღა მოვა! პიკი მოვა! ასტრა-ზენეკა მოვა! „მოდერნა“ მოვა! და თუ პირბადეს მოიხსნი, ჯანმოს შავი კაცი მოვა!
ლოდინში გავიდა ცხოვრება...
ელიოზი ვაარ მამაძალი, ხეზე რო მოკვდაა? 

ავტორი: ნინო ახობაძე

აგრეთვე დაგაინტერესებთ:

📌 ნინო ახობაძე: „თავდაყირა დადგა ჩემი ცხოვრება სამი დღე; ის იღვიძებდა დილის ექვსზე, მე ვიძინებდი მაგ დროს; მე ვიწექი, ის დაქროდა“

📌 „ასე გავხდი მუნჯი, უსიტყვო, უენო, სრულიად ნული... ოთხი წლის ბავშვით ხელში... უპუროდ და შიშით სავსე ჩემოდნებით“ - ემიგრანტი ჟურნალისტის ისტორია

📌 „არა მგონია ამისგან ექიმი გამოვიდეს, ამას აწი საწერ კალამს ვერ გავაგდებინებთ ხელიდანო“ - ემიგრანტი ჟურნალისტი

📌 ახალშობილი გოგონა სამგზავრო ჩანთაში იპოვეს